Σε τέτοιες δύσκολες ώρες, μια καλή μητέρα ξέρει καλά τί χρειάζεται για να παρηγορήσει την κόρη της… Λέει : “Θα φτιάξω ένα υπέροχο κέικ!” , την αγκαλιάζει και πάνε στην κουζίνα, ενώ η κόρη κάνει προσπάθεια να χαμογελάσει.
Καθώς η μητέρα ετοιμάζει τα σκεύη και τα υλικά, η κόρη κάθεται απέναντί της στον πάγκο.
Η μητέρα ρωτά, “Γλυκιά μου, θα ήθελες ένα κομμάτι κέικ;”
Η κόρη απαντά, “Φυσικά, μαμά! Ξέρεις ότι μου αρέσει πολύ!”
“Εντάξει…” λέει η μητέρα, “Πιες λίγο λάδι!”
Έκπληκτη η κόρη απαντά, “Τί;!; Με τίποτα!!!”
“Tί θα έλεγες για δυο ωμά αυγά;”
Η κόρη απαντά, “Με δουλεύεις;”
“Λιγάκι αλεύρι;”
“Όχι μαμά! Θα με πιάσει η κοιλιά μου!”
Η μητέρα λέει, “Όλα αυτά τα υλικά είναι άψητα και έχουν άσχημη γεύση, αλλά αν τα βάλεις μαζί και τα ψήσεις…Φτιάχνουν ένα υπέροχο κέικ!”
Ο Θεός εργάζεται με τον ίδιο τρόπο.
Όταν αναρωτιόμαστε, γιατί μας υποχρεώνει να περνάμε δυσκολίες, δεν αντιλαμβανόμαστε το πού θα μας βγάλουν ή τί θα μας φέρουν.
Μόνο Εκείνος γνωρίζει και ΔΕΝ μας αφήνει να πέσουμε.
Να του έχουμε εμπιστοσύνη.
Ο Θεός μας αγαπάει τόσο πολύ…
Μας στέλνει λουλούδια κάθε άνοιξη…
…Ανατέλλει τον ήλιο κάθε μέρα…
… και κάθε φορά που χρειάζεσαι να μιλήσεις…
είναι εκεί για να σʼ ακούσει!
Μπορεί να ζει οπουδήποτε θέλει μέσα στο σύμπαν…αλλά διαλέγει να ζεί μέσα στην καρδιά μας!
Μακάρι και η δική μας μέρα να είναι σαν “ένα κομμάτι κέικ”!
http://agiasofiapeiraios.blogspot.gr
